Pierwsza seryjnie produkowana przekładnia automatyczna do pojazdów użytkowych. Przeznaczona do współpracy z silnikami o mocy 180 KM i momencie 800 Nm. Pomiędzy silnikiem i przekładnią zamontowano sprzęgło cierne służące do tłumienia skrętnych drgań wału silnika. Pozwoliło to na spokojniejszą pracę przekładni i poprawiło komfort przełączeń.
Przekładnia hydrodynamiczna składa się z jednofazowych wirników pompy i turbiny oraz nieruchomej kierownicy według systemu Föttingera. Cechą charakterystyczną tej rodziny przekładni jest zewnętrzny podział mocy silnika w podwójnej przekładni planetarnej umieszczonej za sprzęgłem ciernym.
Przekładnia rozdzielająca moc wyposażona jest w hamulec taśmowy służący do blokowania wirnika pompy podczas pracy w zakresie mechanicznym.
Przekładnie wyjściowe składają się z trzech rzędów planetarnych załączanych hamulcami taśmowymi sterowanymi siłownikami pneumatycznymi. Umożliwia to załączenie biegu „normalnego” i „górskiego”, a także biegu wstecznego.
Przekładnie te stosowano do napędu autobusów, wózków widłowych, małych lokomotyw manewrowych i wagonów motorowych.
- L - wieniec kierownicy
- T - turbina
- P - pompa
- a - wał wejściowy
- b - wał przejściowy
- c - wał wyjściowy
- d - hamulec przekładni różnicowej
- e - hamulec reduktora
- f -wolne koło
- g - woda chłodząca
- h - pompa olejowa pierwotna
- i - pompa sterująca
- k - pompa olejowa wtórna
- l - dźwignia strująca
- m - zawór magnetyczny załączający zwalniacz
- n - napęd szybkościomierza
- o - wlew oleju