Następczyni przekładni 145 D3, od której rozpoczęła życie nowa rodzina przekładni automatycznych Voith przeznaczonych do współpracy z silnikami szybkoobrotowymi o mocy około 150 KM. Mniejsza i lżejsza od podstawowej serii 200.
Pomiędzy silnikiem i przekładnią zamontowano sprzęgło cierne służące do tłumienia skrętnych drgań wału silnika. Pozwoliło to na spokojniejszą pracę przekładni i poprawiło komfort przełączeń.
Przekładnia hydrodynamiczna składa się z jednofazowych wirników pompy i turbiny oraz nieruchomej kierownicy według systemu Föttingera . Cechą charakterystyczną tej rodziny przekładni jest zewnętrzny podział mocy silnika w przekładni planetarnej umieszczonej za sprzęgłem ciernym.
Przekładnia planetarna poza rozdziałem mocy na części mechaniczną i hydrauliczną umożliwia uzyskanie trzech biegów jazdy do przodu: bieg pierwszy hydromechaniczny i dwa biegi mechaniczne. Dwie przekładnie planetarne umieszczone z tyłu przekładni pełnią rolę rewersu załączanego hydraulicznie.
- L - wieniec kierownicy
- T - turbina
- P - pompa
- a - wał wejściowy
- b - wał przejściowy
- c - wał wyjściowy
- d - hamulec przekładni różnicowej
- e - hamulec reduktora
- f -wolne koło
- g - woda chłodząca
- h - pompa olejowa pierwotna
- i - pompa sterująca
- k - pompa olejowa wtórna
- l - dźwignia strująca
- m - zawór magnetyczny załączający zwalniacz
- n - napęd szybkościomierza
- o - wlew oleju